We vertrokken maandag 31 mei om 8:00 uur uit Vlieland. Het weer was niet echt gunstig. Het was zwaar bewolkt en nevelig. De wind N5-6. De zee was wild en rommelig. Het eerste traject, de in en uitgaande geul om voorbij de ondiepe zandbanken voor de kust van Vlieland te komen, was pal tegen de wind in en niet te bezeilen. Hier bracht de 40 pk motor uitkomst, die de boot over de hoge en steile golven en af en toe dwars er doorheen ploegde, zodat we het nodig buiswater over ons heen kregen. Menigmaal werd onze boot door een hoge golf opgetild om met een smak weer in het dal te worden neergezet. Je was dan blij dat mast en kiel er nog aan zat. De afstand van Vlieland naar Borkum bedraagt 75 Nm, dus enig tempo moesten we wel maken om daar nog tijdig voor het donker aan te komen. Even later werd An zeeziek, toen ze iets binnen uit de kajuit wilde halen. En na het zien van dit alles moest de schipper er uiteindelijk ook aan geloven. Tijd om in te slingeren hadden we dan ook nog niet gehad. Gelukkig knapte het weer op in de middag. De zon begon te schijnen, de wind nam af tot N4-5 en na Terschelling te zijn gepasseerd met een meer oostelijke koers, konden we weer zeilen. Toen we het Huibertsgat bij Borkum in zeilden, kregen we sterke stroom tegen, zodat we nog maar 4,5 kn vooruit kwamen. Uiteindelijk bereikten we om 21:00 uur de oude en vervallen verenigingsjachthaven van Borkum, waar we prompt bij de ingang aan de grond liepen vanwege laagwater. We zijn toen doorgevaren naar de veerhaven, die wel diep genoeg was. Deze veerhaven, die vroeger dienst deed als marinehaven, bestaat nog steeds uit grote drijvende oude marine pontons, waar de behulpzame lokale havenmeester ons een plekje toewees en ons voorzag van electriciteit en water en dat voor maar € 15,10 vergeleken met bijna het dubbele tarief van Vlieland. Maar goed Vlielandhaven heeft ook geen vervallen pontons, waar je via een luik in moet kruipen om de electriciteitskabel aan te sluiten. In Borkum zijn we een kleine 20 jaar geleden geweest met onze toenmalige boot, een Cobra 850, toen de kinderen nog klein waren. Deze boot was een kimkieler en kon droogvallen op het wad. Genoeg nostalgie, morgen weer vroeg op voor de reis naar Helgoland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten